Nasze projekty

Jutro Niedziela – XVI zwykła C

Przyjąć Boga w gościnę to zgodzić się na Jego przemieniającą Obecność, po to, by stać się uczniem i razem z Nim zbawiać świat.

Reklama

PUNKT WYJŚCIA

SZESNASTA NIEDZIELA ZWYKŁA • Rok C • KOLOR SZAT: zielony • KOLEKTA: Modlimy się, aby Bóg utwierdził nas w swojej miłości • CZYTANIA: Księga Rodzaju 18,1–10a • Psalm 15,1–5 • List św. Pawła do Kolosan 1,24–28 • Ewangelia wg św. Łukasza 10.38–42

STO SŁÓW

Liturgia Słowa akcentuje dziś role „gospodarza” i „gościa”. Gospodarzami są i Abraham (PIERWSZE CZYTANIE), i Marta oraz Maria (EWANGELIA). Gość w pierwszym przypadku jest kimś obcym, dotąd nieznanym, w drugim – to dobrze znany Przyjaciel Domu. Co istotne – za każdym razem to Bóg, którego pod dach przyjmuje gościnny gospodarz.

Gościnność, odbicie przykazania miłości bliźniego, raptem okazało się realizacją przykazania miłości Boga. Słowo pyta dziś nie tylko o to, jakimi gospodarzami jesteśmy dla drugiego człowieka, często obcego, ale o to, jak przyjmujemy Boga w naszym życiu.

Bóg, wielki Gospodarz Wszechświata i Pan historii, zechciał przyjąć rolę pokornego Gościa. A Maria okazała się najlepszym gospodarzem, pokazała wzór gościnności wobec Boga: słuchała Jego Słowa.

Reklama

Chyba pojęła, że role gościa i gospodarza są tak naprawdę odwrotne, że to człowiek jest gościem, który ma szanse obrać najlepszą cząstkę, najlepsze dziedzictwo, stać się współgospodarzem w domu Boga. Może pamiętała pytanie z psalmu 15: Kto zamieszka na Twej górze? (PSALM)


Czytanie z Księgi Rodzaju

(Rdz 18,1-10a)

Reklama

Pan ukazał się Abrahamowi pod dębami Mamre, gdy ten siedział u wejścia do namiotu w najgorętszej porze dnia. Abraham spojrzawszy dostrzegł trzech ludzi naprzeciw siebie. Ujrzawszy ich podążył od wejścia do namiotu na ich spotkanie. A oddawszy im pokłon do ziemi, rzekł: O Panie, jeśli darzysz mnie życzliwością, racz nie omijać Twego sługi! Przyniosę trochę wody, wy zaś raczcie obmyć sobie nogi, a potem odpocznijcie pod drzewami. Ja zaś pójdę wziąć nieco chleba, abyście się pokrzepili, zanim pójdziecie dalej, skoro przechodzicie koło sługi waszego. A oni mu rzekli: Uczyń tak, jak powiedziałeś. Abraham poszedł więc spiesznie do namiotu Sary i rzekł: Prędko zaczyń ciasto z trzech miar najczystszej mąki i zrób podpłomyki. Potem Abraham podążył do trzody i wybrawszy tłuste i piękne cielę, dał je słudze, aby ten szybko je przyrządził. Po czym, wziąwszy twaróg, mleko i przyrządzone cielę, postawił przed nimi, a gdy oni jedli, stał przed nimi pod drzewem. Zapytali go: Gdzie jest twoja żona, Sara? – Odpowiedział im: W tym oto namiocie. Rzekł mu (jeden z nich): O tej porze za rok znów wrócę do ciebie, twoja zaś żona Sara będzie miała wtedy syna.

Oto Słowo Boże.

Reklama

PIERWSZE CZYTANIE

Ugościć Boga• Rdz 18, 1-10a

Do Abrahama przybywa trzech tajemniczych gości. Nawet narrator się „myli” i raz mówi o trzech, raz o Jednym. Księga Rodzaju przeczuwa Boga w Trójcy Jedynego.

KSIĘGA: Rodzaju • AUTOR: kapłan (ostateczny redaktor) • CZAS POWSTANIA: wygnanie w Babilonii (587–538 r. przed Chr.) i czas po powrocie, VI–V w. przed Chr. • ATEGORIA: wydarzenie • MIEJSCE AKCJI: dęby Mamre • CZAS AKCJI: XX w. przed Chr. • BOHATEROWIE: Bóg, Abraham, Sara

HISTORIA OJCÓW • Księga Rodzaju to pierwsza z ksiąg biblijnych. Zredagowała ją szkoła kapłańska podczas wygnania w Babilonii, łącząc w całość wiele starożytnych tradycji. Dzieło odpowiada na pytanie o tożsamość Izraela wywodzącego swoje korzenie z historii patriarchów i chroni ich przed rozpłynięciem się w morzu obcej, babilońskiej kultury • Dzieli się na dwie części: Pierwsza z nich to historia początków (protohistoria), obejmująca stworzenie świata i dzieje pierwszych ludzi aż do przymierza z Noem (rozdziały 1–11) • W drugiej części (rozdziały 12–50) zapisano losy patriarchów: Abrahama, Izaaka i Jakuba. Część tę kończy opis śmierci Józefa w Egipcie.

HISTORIA ABRAHAMA • Abraham otrzymał od Boga obietnicę i wyruszył za Jego wezwaniem. Bóg zawarł z nim swoje przymierze. Jednak Bóg zwlekał z obietnicą. Trudno było Abrahamowi po prostu czekać, miał swoje własne pomysły na realizację Bożych obietnic. Nadchodzi jednak czas, kiedy Bóg spełni sam to, co zapowiedział.

WIZYTA TRZECH • Usłyszymy opowiadanie o tym, jak sam Bóg przyszedł do Abrahama z wiadomością o narodzinach syna. Ukazuje się On pod postacią trzech tajemniczych postaci. Ojcowie Kościoła widzieli w nich proroctwo dotyczące Trójcy Świętej • Zauważmy gościnność Abrahama i jego prośbę, by goście zatrzymali się u niego (👁 BIBLIJNY INSIDER). Nie wie on, kim są, a jednak w jakiś sposób przeczuwa, że to ważny dla niego i historii jego rodziny moment.


(Ps 15,1-5)

REFREN: Prawy zamieszka w domu Twoim, Panie

Kto zamieszka na Twej górze świętej? Ten, kto postępuje nienagannie, działa sprawiedliwie i mówi prawdę w swym sercu, kto swym językiem oszczerstw nie głosi.

Kto nie czyni bliźniemu nic złego, nie ubliża swoim sąsiadom, kto za godnego wzgardy uważa złoczyńcę, ale szanuje tego, kto się boi Pana.

Kto dotrzyma przysięgi dla siebie niekorzystnej,
kto nie daje swych pieniędzy na lichwę
i nie da się przekupić przeciw niewinnemu.
Kto tak postępuje, nigdy się nie zachwieje.

PSALM
Zamieszkać na górze • Ps 15 (14), 1b-3a. 3b-4ab. 4c-5

Zanim wierni weszli do świątyni, prosili kapłanów o wstęp. Ci przypominali, co trzeba zrobić, by „zamieszkać na górze”. A streszczał to właśnie Psalm 15.

PSALM 15 • AUTOR: anonimowy lewita • CZAS POWSTANIA: okres monarchii

LITURGIA WEJŚCIA • Psalm 15 to część tzw. liturgii wejścia, która odbywała się przed bramami Świątyni Jerozolimskiej. Stojący tam wierni, pielgrzymi, kierowali do kapłanów prośbę o wstęp na teren sanktuarium. Ci z kolei przypominali prawa obowiązujące wstępujących, a dotyczące osobistej świętości, obowiązków wobec Boga i bliźnich. Restrykcje związane z prawem wstępu na teren świątyni potwierdzają wykopaliska w Świątyni Jerozolimskiej – znalezione tablice, na których zabrania się poganom przekraczania wyznaczonych im granic miejsc świętych. Świętość Boga domaga się świętości wiernych.

KTO SIĘ NIE ZACHWIEJE? • Usłyszymy dziś niemal cały Psalm 15. Zaraz na początku padnie pytanie: Kto zamieszka na Twej górze świętej? Odpowiedź psalmisty wskaże na trzy rzeczy: postępować według Prawa, czynić sprawiedliwość, mówić prawdę. W strofie drugiej odpowiedź jest rozwijana: nie czynić zła bliźniemu, nie walczyć z sąsiadami, oddzielić się od złoczyńców, a szukać tych, którzy się boją Pana. Wymagania stają się coraz większe. W strofie trzeciej od wiernego oczekuje się wierności niekorzystnym przysięgom, niepożyczania na lichwiarski procent i nieprzyjmowania łapówek. W zamian wierzący zyskuje stabilne życie w Bożej bliskości.


Czytanie z Listu św. Pawła Apostoła do Kolosan

(Kol 1,24-28)
Teraz raduję się w cierpieniach za was i ze swej strony w moim ciele dopełniam braki udręk Chrystusa dla dobra Jego Ciała, którym jest Kościół. Jego sługą stałem się według zleconego mi wobec was Bożego włodarstwa: mam wypełnić /posłannictwo głoszenia/ słowa Bożego. Tajemnica ta, ukryta od wieków i pokoleń, teraz została objawiona Jego świętym, którym Bóg zechciał oznajmić, jak wielkie jest bogactwo chwały tej tajemnicy pośród pogan. Jest nią Chrystus pośród was – nadzieja chwały. Jego to głosimy, upominając każdego człowieka i ucząc każdego człowieka z całą mądrością, aby każdego człowieka okazać doskonałym w Chrystusie.

DRUGIE CZYTANIE
Cierpienia apostoła • Kol 1, 24-28

Głoszenie misterium Chrystusa to także uczestnictwo w cierpieniach.

KSIĘGA: List do Kolosan • NADAWCA: św. Paweł lub jego uczeń • ADRESACI: chrześcijanie w Kolosach • CZAS POWSTANIA: 52–55 r., 56–58 r., 59–61 r. lub po śmierci Pawła • MIEJSCE POWSTANIA: Efez, Cezarea, Rzym (Paweł) lub nieznane miejsce (uczeń Pawła)

LIST Z WIĘZIENIA • Tydzień temu rozpoczęliśmy lekturę Listu do Kolosan. List ten – według tradycyjnej interpretacji – zaliczamy do grupy tzw. listów więziennych, ponieważ powstał podczas uwięzienia Apostoła Pawła w Efezie, Cezarei lub w Rzymie. Jest on być może odpowiedzią na prośbę Epafrasa – założyciela wspólnoty w Kolosach, który potrzebuje wsparcia w walce z szerzącymi się tam błędami. Nie znamy ich zasadniczej przyczyny, jednak najprawdopodobniej miały swe źródło w synkretyzmie judeohellenistycznym. Ich wyrazem była wiara w siły kosmiczne, które mają wpływ na ludzki los. Wierze w „żywioły świata” (👁 Kol 2,8.20) Paweł przeciwstawia wiarę w Chrystusa, który jest ich Stwórcą i jedynym prawdziwym Bogiem.

KONTEKST • List – oprócz wstępnego pozdrowienia, modlitwy za wspólnotę z Kolosów oraz zakończenia – składa się z dwóch części: pierwsza z nich skupia się na Chrystusie i Jego misterium, które pomaga odróżnić fałszywe formy pobożności (👁 Kol 1,15–3,4), druga to wypływające z wiary w Chrystusa pouczenia moralne (👁 Kol 3,4–6).

ISTOTA MISJI PAWŁA • Po hymnie ku czci Chrystusa, który jest źródłem pojednania usłyszanym tydzień temu i po opuszczonym nawiązaniu do doświadczenia Kolosan, którzy tego pojednania doświadczyli (👁 Kol 1,21–23), usłyszymy krótkie wyjaśnienie istoty misji apostoła: jest ona ciągłą aktualizacją „tajemnicy” Chrystusa, Słowa o zbawieniu dokonanym przez Niego w życiu wierzących • Misja nie jest tylko głoszeniem słów – niesienie tej tajemnicy zakłada także różne przeciwności i cierpienia.


Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

(Łk 10,38-42)

Jezus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go do swego domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która siadła u nóg Pana i przysłuchiwała się Jego mowie. Natomiast Marta uwijała się koło rozmaitych posług. Przystąpiła więc do Niego i rzekła: Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła. A Pan jej odpowiedział: Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona.
Oto słowo Pańskie.

EWANGELIA
Marta i Maria • Łk 10, 38-42

Między tym, co konieczne, i tym, co zbędne. Są dobre rzeczy, które warto zostawić, są jeszcze lepsze, które trzeba odnaleźć.

EWANGELISTA: św. Łukasz • CZAS POWSTANIA: ok. 80 r. • KATEGORIA: wydarzenie • MIEJSCE AKCJI: Galilea, Betania • CZAS AKCJI: 30–33 r. • BOHATEROWIE: • Jezus, Marta, Maria • WERSJE: brak

W DRODZE DO JEROZOLIMY • Jezus po decyzji o wyruszeniu w kierunku Jerozolimy pozostaje teraz nieustannie ku niej skierowany. To druga część Ewangelii Łukasza, po wcześniejszych wydarzeniach w Galilei. Wstępowanie do Jerozolimy (rozdz. 9–19) będzie przeplatane nauczaniem na różne tematy (modlitwa, wolność od bogactw, przebaczenie, czasy ostateczne itd.), często przedstawionym także w przypowieściach.

Z ROZDZIAŁU 10 • Usłyszymy końcówkę rozdziału 10, którego w ostatnich tygodniach wysłuchaliśmy prawie w całości: były to fragmenty o rozesłaniu uczniów (przed dwoma tygodniami), dialog z uczonym w Prawie wraz z przypowieścią o miłosiernym Samarytaninie (tydzień temu). Pominięto tylko skargę na nienawracające się miasta (👁 Łk 10,13–16) oraz zachwyt Jezusa nad dziełem Ojca, który objawia tajemnice Królestwa małym i pokornym (👁 Łk 10,21–24).

WIZYTA U RODZEŃSTWA • Dwa charakterystyczne epizody biblijne kojarzące się z trójką rodzeństwa: Marią, Martą i Łazarzem to przede wszystkim śmierć i wskrzeszenie Łazarza (👁 J 11,1–44) oraz wizyta w ich domu i dialog o najlepszej cząstce. Przed nami ten właśnie fragment opisany przez św. Łukasza • Zwróćmy uwagę na to, że w nieżyciowej z pozoru radzie Jezusa skierowanej do Marty ukrywa się istotna wskazówka, by nie tracić z oczu tego, co w perspektywie życia pozostaje najlepsze.


Szersza analiza czytań, psalmu oraz Ewangelii dostępna jest w książkowej wersji cyklu “Jutro Niedziela” na rok C dostępna TUTAJ oraz w wersji EBOOK.


  • "Chrystus w domu Marty i Marii", Alessandro Allori, 1605 r., Kunsthistorisches Museum, Wiedeń
  • "Chrystus w domu Marty i Marii", Diego Velázquez, ok. 1618 r., National Gallery, Londyn
  • "Chrystus w domu Marty i Marii", Jan Vermeer, ok. 1654-56 r., National Gallery of Scotland, Edynburg
  • "Chrystus w domu Marty i Marii", Otto van Veen, 1590-1620 r.
  • "Chrystus w domu Marty i Marii", Tintoretto, poł. XVI w., Stara Pinakoteka, Monachium, Niemcy
  • "Jezus w domu Marty i Marii", Jacob Jordaens, ok. 1623 r., Muzeum Kolekcji im. Jana Pawła II, Warszawa

FOT. STACJA7

Reklama

Dołącz do naszych darczyńców. Wesprzyj nas!

Najciekawsze artykuły

co tydzień w Twojej skrzynce mailowej

Raz w tygodniu otrzymasz przegląd najważniejszych artykułów ze Stacji7

SKLEP DOBROCI

Reklama

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
WIARA I MODLITWA
Wspieraj nas - złóż darowiznę