Nasze projekty

Jutro Niedziela – XI zwykła B

Historia zbawienia toczy się wśród drzew. Historia drzewa – to nasza historia.

Reklama

PUNKT WYJŚCIA

JEDENASTA NIEDZIELA ZWYKŁA • Rok B • KOLOR SZAT: zielony • KOLEKTA: Będziemy prosić Boga, aby nasza wola i nasze czyny były poddane Jego przykazaniom • CZYTANIA: Księga Ezechiela 17,22–24 • Psalm 92,2–3.13–16 • Drugi List do Koryntian 5,6–10 • Ewangelia wg św. Marka 4,26–34

CHMURA SŁOWA

STO SŁÓW

Historia zbawienia toczy się wśród drzew. Od drzewa życia, poprzez drzewo poznania dobra i zła, aż do Drzewa Krzyża. A i historia drzewa – od nasiona po dorodny okaz – wiele obrazuje. Tak wyrażano nadzieję na przyjście Mesjasza, Odrośli Dawida (PIERWSZE CZYTANIE). Taka jest logika wiary: z Królestwem Niebieskim dzieje się tak, jak z rozwojem roślin czy drzew (EWANGELIA).

Dzisiejsza liturgia zaskakuje, bo uświadamia, że nie tylko wśród tych drzew żyjemy, ale nimi jesteśmy. Starotestamentalny postulat brzmi: być jak zielone, dorodne drzewo (PIERWSZE CZYTANIE, PSALM). Zielone drzewo ukazuje, że czerpie skądś siły, że gdzieś blisko jest źródło. Jakim drzewem jestem? Zielonym, dorodnym, dającym innym owoc i schronienie (DRUGIE CZYTANIE), ukazującym źródło?


Czytanie z Księgi Ezechiela

(Ez 17,22-24)

Reklama

Tak mówi Pan Bóg: Ja także wezmę wierzchołek z wysokiego cedru i zasadzę, z najwyższych jego pędów ułamię gałązkę i zasadzę ją na górze wyniosłej i wysokiej. Na wysokiej górze izraelskiej ją zasadzę. Ona wypuści gałązki i wyda owoc i stanie się cedrem wspaniałym. Wszystko ptactwo pod nim zamieszka, wszystkie istoty skrzydlate zamieszkają w cieniu jego gałęzi. I wszystkie drzewa polne poznają, że Ja jestem Pan, który poniża drzewo wysokie, który drzewo niskie wywyższa, który sprawia, że drzewo zielone usycha, który zieloność daje drzewu suchemu. Ja, Pan, rzekłem i to uczynię.

Oto Słowo Boże.

Reklama

PIERWSZE CZYTANIE

Przypowieść o cedrze Ez 17,22-24

W przypowieści o drzewie Ezechiel ukrywa zapowiedź, iż proroctwo o wielkim potomku Dawida, mimo że monarchia przestała istnieć, zachowuje swoją aktualność.

KSIĘGA: Ezechiela • AUTOR: Ezechiel • CZAS POWSTANIA: na wygnaniu w Babilonii (586–538 r. przed Chr.) i po powrocie (redakcja) • MIEJSCE: Babilonia (wygnanie) • KATEGORIA: wyrocznia prorocka

PROROCTWO I APOKALIPSA • Trzecia z wielkich ksiąg prorockich różni się od poprzednich, klasycznych proroctw tym, że spotykamy tu także elementy apokaliptyki. Do proroctwa należy ścisły związek wyroczni z sytuacją historyczną, wielkie tematy miłości Jahwe i grzechu ludu niewiernej Oblubienicy oraz formy wyroczni. Do apokaliptyki nawiązują wizje rydwanu (rozdz. 1), doliny suchych kości (rozdz. 37) oraz wizje nowej świątyni i miasta świętego (od rozdz. 40) • Księga dzieli się na wprowadzenie i trzy części • wstęp (1–3) to opis powołania Ezechiela • część pierwsza (4–24) – wyrocznie przeciw Jerozolimie • część druga (25–32) – mowy przeciw narodom pogańskim • część trzecia (33–48) – wyrocznie zapowiadające odrodzenie Izraela. Ezechiel adresuje swe wyrocznie do Izraelitów przebywających na wygnaniu w Babilonii.

Reklama

PROROCTWO • Dzisiejsze pierwsze czytanie to proroctwo. Pochodzi niemal z samego początku trzeciej części księgi. Dotyczy ona sytuacji trudnej dla Izraela: najazdu Nabuchodonozora. W chwili gdy Pan sprowadza miecz, jednocześnie powołuje stróża – proroka: Ciebie, o synu człowieczy, wyznaczyłem na stróża domu Izraela. Nie jest to jednak łatwe zadanie. Stróż bierze odpowiedzialność nawet za śmierć innych: Jeśli jednak stróż widzi, że nadchodzi miecz, a nie dmie w trąbę, i lud nie jest ostrzeżony, i nadchodzi miecz, i zabija kogoś z nich, to ten ostatni porwany jest wprawdzie z własnej winy, ale winą za jego śmierć obarczę stróża – mówi Bóg do proroka w wersecie poprzedzającym pierwsze czytanie.

PRZYPOWIEŚĆ O ORŁACH I DRZEWIE • W rozdziale siedemnastym Ezechiel przedstawia przypowieść o dwóch orłach i o wierzchołku cedru. Pierwszy wielki, różnobarwny orzeł nadleciał nad Liban i ułamawszy czubek pędu cedrowego zasadził go w mieście kupców, w Babilonie – to teologiczna interpretacja znanej Izraelitom historii: Orzeł to król Babilonii, Nabuchodonozor, który w 597 r. uprowadził Jojakina – wierzchołek cedru – i wybranych z Judy. Następnie inne nasienie zasadził na urodzajnym polu, gdzie wyrosła z niego piękna winnica – to Sedecjasz, którego król osadził w Jerozolimie. Wówczas nadleciał drugi orzeł, ku któremu winnica wyciągnęła swe gałęzie, aby ją nawadniał – drugi orzeł to Egipt. Sedecjasz rzeczywiście wstąpił w sojusz z Egiptem przeciw Nabuchodonozorowi. Wszystko kończy się klęską: gdy Babilon wyruszył przeciw Izraelowi, Egipt nie stanął w jego obronie • Co jest istotą tej alegorii? Sedecjasz nie dotrzymał zobowiązań wobec Babilonu zaciągniętych pod przysięgą. Ich złamanie przyniosło klęskę.

NOWA OBIETNICA • Usłyszymy zakończenie tej wyroczni, zapowiedź. Będzie ona związana z przytoczoną wyżej przypowieścią: Bóg zapowiada, że postąpi dokładnie tak samo, jak pierwszy orzeł z przypowieści: Wezmę wierzchołek z wysokiego cedru. Ale zasadzi go nie „w mieście handlowym” – w Babilonie, lecz na górze izraelskiej. To kolejna Boża obietnica.


REFREN: Dobrze jest śpiewać, Tobie, Panie Boże

Dobrze jest dziękować Panu

i śpiewać Twemu imieniu, Najwyższy:

z rana głosić Twoją łaskawość,

a wierność Twoją nocami.

Sprawiedliwy zakwitnie jak palma,

rozrośnie się jak cedr na Libanie.

Zasadzeni w domu Pańskim

rozkwitną na dziedzińcach naszego Boga.

Nawet i w starości wydadzą owoc,

zawsze pełni życiodajnych soków,

aby świadczyć, że Pan jest sprawiedliwy,

On Opoką moją i nie ma w Nim nieprawości.

PSALM

Jak palma Ps 92,2-3.13-16

Życiodajne drzewa jako metafora człowieka sprawiedliwego. Zakwitnie jak palma, rozrośnie się jak cedr.

PSALM 92 • AUTOR: anonimowy lewita • CZAS POWSTANIA: IV–III w. przed Chr.


DOBRZE JEST DZIĘKOWAĆ • Psalm 92 należy do gatunku dziękczynienia indywidualnego, hebr. todah. W utworach tego typu Izraelici dziękowali Bogu za wysłuchane modlitwy, wspominali nieszczęścia, od których zostali uwolnieni i wzywali do uwielbienia Jahwe • Psalmy te towarzyszyły modlitwom w świątyni, podczas których dopełniano złożonych ślubów i składano ofiary dziękczynne. W tytule psalmu znajdujemy wzmiankę o tym, że służył on jako pieśń podczas celebracji liturgicznej szabatu.

SPRAWIEDLIWY JAK PALMA • Usłyszymy trzy fragmenty psalmu, w tym wersety rozpoczynające utwór: Dobrze jest dziękować Panu […] z rana głosić Twoją łaskawość, a wierność Twoją nocami. Psalm ten został wybrany z powodu dwóch pozostałych fragmentów, które nawiązują do tematu wspominanego już w pierwszym czytaniu: zasadzonego cedru, który staje się wielkim drzewem.


Czytanie z II Listu św. Pawła Apostoła do Koryntian

(2 Kor 5,6-10)

Tak więc, mając tę ufność, wiemy, że jak długo pozostajemy w ciele, jesteśmy pielgrzymami, z daleka od Pana. Albowiem według wiary, a nie dzięki widzeniu postępujemy. Mamy jednak nadzieję… i chcielibyśmy raczej opuścić nasze ciało i stanąć w obliczu Pana. Dlatego też staramy się Jemu podobać czy to gdy z Nim, czy gdy z daleka od Niego jesteśmy. Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał zapłatę za uczynki dokonane w ciele, złe lub dobre.

Oto Słowo Boże.

DRUGIE CZYTANIE

Z daleka od Pana 2 Kor 5,6-10

Życie ludzkie to pielgrzymka do Boga, tęsknota za Panem i oczekiwanie na zmartwychwstanie. Św. Paweł o „życiu w ciele”.

Księga: Drugi List do Koryntian • NADAWCA: św. Paweł i Tymoteusz • SKĄD: Efez / Troada / Macedonia • DATA: ok. 55 r. • ADRESACI: wspólnota chrześcijańska w Koryncie

SŁABOŚĆ I MOC • Drugi z listów św. Pawła skierowanych do Koryntian zawiera trzynaście rozdziałów. Dzieli się na trzy części: • pierwszą, opisującą apostolat Pawła, pełen ludzkiej słabości, a równocześnie Bożej mocy i chwały (rozdz. 1–7) • drugą, wzywającą do zorganizowania kolekty dla ubogiej wspólnoty w Jerozolimie (rozdz. 8–9) • trzecią, stanowiącą rozprawę z tymi, którzy kwestionują autorytet Pawła w Koryncie (rozdz. 10–13).

KIERUJE ŁASKA • Pozostajemy w pierwszej części listu. Śledzimy myśl Apostoła, którą słyszeliśmy już w zeszłym tygodniu: Paweł próbuje wykazać, że jego apostolatem kieruje łaska Boża • Oponuje przeciw twierdzeniom przeciwników, którzy twierdzą, że cierpienia, niepowodzenia są znakiem braku bożego Błogosławieństwa. Przeciwnie, Paweł tłumaczy, że cierpienia są dowodem na autentyczność posługi.

BYĆ W CIELE • Usłyszymy kolejny fragment Pawła. Wyjaśnia w nim, dlaczego doświadczamy cierpień i niedostatków: wynika to z pozostawania w ciele, z daleka od Pana. • Pozostawianie w ciele jest dla nas nie karą, a zadaniem: mamy się Mu podobać, mamy dbać o uczynki dokonane w ciele.


Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Jezus mówił do tłumów:
«Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie. Gdy zaś plon dojrzeje, zaraz zapuszcza sierp, bo pora już na żniwo».
Mówił jeszcze: «Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane, wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki podniebne gnieżdżą się w jego cieniu».
W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.

Oto słowo Pańskie.

EWANGELIA

Zasiewać Królestwo Mk 4,26-34

Królestwo Niebieskie trudno dostrzec: jest jak ziarnko gorczycy. Ale to Bóg sam wyznacza czas, kiedy się w pełni objawi. Oto dwie przypowieści, dwie tajemnice Królestwa Bożego.

EWANGELISTA: św. Marek • CZAS POWSTANIA: ok. 60–70 r. • KATEGORIA: wydarzenie • CZAS AKCJI: ok. 30–33 • MIEJSCE AKCJI: Galilea • BOHATEROWIE: Jezus, uczniowie • WERSJE: Mt 13,31–32 • Łk 13,18–19 (przypowieść o ziarnku gorczycy)

KIM JEST JEZUS • Kontynuujemy lekturę Ewangelii według św. Marka. Przypomnijmy, powstała ona jako pierwsza. Korzystali z niej także Mateusz i Łukasz, gdy pisali swoje Ewangelie. Według Hieronima Marek napisał Ewangelię na prośbę braci w Rzymie • W pierwszej części Marek odpowiada na pytanie: kim jest Jezus. To dlatego Jezus objawia się przez cuda jako Mesjasz. Punktem centralnym Ewangelii jest wyznanie Piotra pod Cezareą Filipową (? Mk 8,27–30).

KRÓLESTWO W PRZYPOWIEŚCIACH • U św. Marka praktycznie wszystkie przypowieści znajdują się w czwartym rozdziale. Marek umieścił tam pięć przypowieści: o ziarnie, o lampie, o mierze, zasiewie i ziarnku gorczycy • Celem nauczania w przypowieściach jest objawienie tajemnic Królestwa Bożego.

OD ZIARNA • Usłyszymy dwie z pięciu Markowych przypowieści: • o zasiewie i znaną nam doskonale przypowieść • o ziarnku gorczycy. Pierwszą z nich przytacza tylko Marek. Przypowieść o ziarnku gorczycy podają ponadto Mateusz i Łukasz.


Szersza analiza czytań, psalmu oraz Ewangelii dostępna jest w książkowej wersji cyklu “Jutro Niedziela”, TUTAJ oraz w wersji EBOOK.


Reklama

Dołącz do naszych darczyńców. Wesprzyj nas!

Najciekawsze artykuły

co tydzień w Twojej skrzynce mailowej

Raz w tygodniu otrzymasz przegląd najważniejszych artykułów ze Stacji7

SKLEP DOBROCI

Reklama

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
WIARA I MODLITWA
Wspieraj nas - złóż darowiznę