Nasze projekty

Jutro Niedziela – IV Adwentu C

Dostrzeżesz je, jeśli słuchasz. Doświadczysz spełnienia, jeśli wyruszysz.

Reklama

PUNKT WYJŚCIA

CZWARTA NIEDZIELA ADWENTU • Rok C • KOLOR: fioletowy • KOLEKTA: Modlimy się, aby dobry Bóg wlał w nasze serca swoją łaskę, byśmy przez Jego mękę i krzyż zostali doprowadzeni do chwały zmartwychwstania • CZYTANIA: Księga Micheasza 5,1–4a • Psalm 80,2–33.15–16.18–19 • List do Hebrajczyków 10,5–10 • Ewangelia wg św. Łukasza 1,39–45.

CHMURA SŁOWA

STO SŁÓW

Wszystko dziś toczy się wokół pięciu słów: obietnica, znak, słuchanie, gotowość i spełnienie. Bóg każdemu z nas daje obietnicę, jak dał ją Izraelowi – o odrodzeniu – (PIERWSZE CZYTANIE) czy Maryi (EWANGELIA). Ale to nie wszystko: daje również znak (oto krewna Twoja, Elżbieta…). Znak jest po to, by człowiek miał pewność prawdziwości obietnicy. Bo przecież droga do jej spełnienia bywa długa. Błogosławiona jesteś – mówi Elżbieta do Maryi – któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana.

Dostrzeże znak – i w nim obietnicę – ten, kto słucha. Ofiary ani daru nie chciałeś, aleś Mi utworzył ciało. List do Hebrajczyków cytuje w tym miejscu psalm, który zawiera jednak nieco inne słowa: …aleś otworzył mi ucho. Obie wersje jednoczą się w osobie Maryi. Kobieta słuchająca, gotowa do pełnienia słów Pana. Kto wie, czy w drogę do Elżbiety nie porwała jej w takim samym stopniu chęć przekonania się o znaku, jak chęć pomocy swej krewnej. Oto idę.

A samo spełnienie? Jest coś przepięknego w proroctwie Micheasza, który tak jasno i jednoznacznie określa, skąd i kim będzie Mesjasz. W zwoju księgi napisano o Mnie – dopowiada psalmista przywoływany w drugim czytaniu.

Reklama

(Mi 5, 1-4a)

A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich! Z ciebie mi wyjdzie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności. Przeto (Pan) wyda ich aż do czasu, kiedy porodzi mająca porodzić. Wtedy reszta braci Jego powróci do synów Izraela. Powstanie On i paść będzie mocą Pańską, w majestacie imienia Pana Boga swego. Osiądą wtedy, bo odtąd rozciągnie swą potęgę aż po krańce ziemi. A Ten będzie pokojem.

Reklama

PIERWSZE CZYTANIE

Proroctwo o narodzeniu JezusaMi 5,1-4a

Usłyszymy proroctwo, które Mędrców zaprowadziło do Betlejem. Micheasz napisał je kilkaset lat wcześniej, określając, kim i skąd będzie Mesjasz.

KSIĘGA: Micheasza • AUTOR: Micheasz • CZAS POWSTANIA: II poł. VIII w. przed Chr. • KATEGORIA: wyrocznia prorocka • KTO MÓWI: Micheasz • ADRESACI: Juda

POKUTA I ODRODZENIE • Prorok Micheasz (hebr. Mikah znaczy Któż jak Bóg) żył w VIII w. przed Chr., za czasów proroka Izajasza za panowania królów Jotama, Achaza i Ezechiasza. Jego księga należy do tzw. proroków mniejszych • W jego wyroczniach przeplatają się nawzajem motywy upadku Judy i Samarii oraz obietnica ocalenia narodu. Ostrzegając rodaków przed nadchodzącą karą, Micheasz kładzie nacisk na sprawiedliwość społeczną i wierność przymierzu z Jahwe • Liturgia korzyst z proroctw Micheasza w Wielki Piątek (przywołuje przejmujące wezwanie do pokuty, 👁 Mi 6,3) oraz w Adwencie (zapowiedź Mesjasza pochodzącego z Betlejem).

Reklama

KRÓLESTWO MESJAŃSKIE • Rozdział 5 Księgi Micheasza to zapowiedź narodzin Mesjasza. Prorok opisuje Jego przyjście i panowanie, które zapewni pokój targanej wojnami Samarii i Judzie. W Jego czasach – pisze Micheasz • Asyria i Babilon zostaną pokonane • Izrael zatriumfuje nad swymi wrogami • Bóg oczyści swój lud z bożków oraz • dokona sądu nad narodami.

MESJASZ • Usłyszymy początek 5 rozdziału, w którym Micheasz opisuje narodziny Mesjasza. Zwróćmy uwagę na dwie jego charakterystyki: narodzenie w Betlejem oraz pochodzenie sięgające wieczności • Zauważmy, że pierwsza z nich precyzyjnie wskazuje, skąd ma pochodzić władca Izraela. Druga – w sposób niezrozumiały dla ówczesnych, ale zrozumiały już dla nas – pokazuje, że ma być to Syn Boży.


(Ps 80,2-3.15-16.18-19)

REFREN: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie

Usłysz, Pasterzu Izraela, Ty, który zasiadasz nad cherubinami. Wzbudź swą potęgę i przyjdź nam z pomocą.

Powróć, Boże Zastępów, wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl. I chroń to, co zasadziła Twoja prawica, latorośl, którą umocniłeś dla siebie.

Wyciągnij rękę nad mężem Twojej prawicy,
nad synem człowieczym,
którego umocniłeś w swej służbie.
Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie,
daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.

PSALM

O drugą szansę • Ps 80,2-3.15-16.18-19

Psalm 80 wyraża oczekiwanie na powrót władcy Izraela. I nazywa go „pasterzem”.

PSALM 80 • AUTOR: nieznany • CZAS POWSTANIA: ok. VII w. przed Chr.

MĄŻ JEGO PRAWICY • Psalm powstał być może w czasach Jozjasza, ostatniego króla reformatora przed upadkiem Judy (650–609 r. przed Chr.). To ważny kontekst, gdyż to Jego dotyczyć może prośba: Wyciągnij rękę nad mężem Twej prawicy – psalmista modlić się może o błogosławieństwo Boże i moc dla króla • Czasy Jozjasza to okres, kiedy odnowione zostało Przymierze z Bogiem, w którym Izraelici dostrzegli nadzieję na ocalenie swego Królestwa. Wierni obiecują: Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie. Równocześnie życie narodu charakteryzowało się ogromną niepewnością. Wokół Judy padały i pojawiały się wciąż nowe imperia i potężni wrogowie. Na gruzach drapieżnej Asyrii powstało imperium neobabilońskie słynnego Nabuchodonozora II, pozbawiając Izraelitów marzeń o niezależności. Stąd przejmujące wołanie: Przyjdź nam z pomocą, nawiedź tę winorośl, chroń to, co zasadziła Twoja prawica!

MODLITWA I PRZEMIANA • Psalm należy do gatunku modlitwy błagalnej, tefillah, która była częścią rytuału wielkich dni postu i pokuty, obchodzonych przez całą wspólnotę Izraela. Wyznawano wtedy grzechy i błagano o pomoc w sytuacji zagrażających ludowi nieszczęść, takich jak: wojna, przegrana bitwa, głód, susza, epidemia • Psalm 80 to z jednej strony modlitwa do zagniewanego Boga: Panie, Boże Zastępów, jak długo gniewać się będziesz? Z drugiej strony to modlitwa ludzi bezradnych, którzy potrzebują pomocy: Przyjdź nam na pomoc. Chcą nie tylko zmiany nastawienia Pana: okaż Twe pogodne oblicze. Równocześnie wyznają, że sami potrzebują przemiany, której nie osiągną własnymi siłami: daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.

KRÓL I PASTERZ • Słuchając psalmu, warto zwrócić uwagę na metaforę obrazującą wierność Boga: lud wybrany jest porównany do winorośli, którą Bóg zasadził i którą – z tego powodu – dalej będzie się opiekował • Ale głównym powodem, dla którego Psalm 80 został włączony do liturgii III niedzieli Adwentu, jest wyrażona tu tęsknota za Panem i oczekiwanie na Jego powrót. Zauważmy, że oczekiwany Król i tu nazwany jest pasterzem.


(Hbr 10,5-10)

Bracia: Chrystus przychodząc na świat, mówi: Ofiary ani daru nie chciałeś, aleś Mi utworzył ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: Oto idę w zwoju księgi napisano o Mnie abym spełniał wolę Twoją, Boże. Wyżej powiedział: ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzech nie chciałeś i nie podobały się Tobie, choć składa się je na podstawie Prawa. Następnie powiedział: Oto idę, abym spełniał wolę Twoją. Usuwa jedną (ofiarę), aby ustanowić inną. Na mocy tej woli uświęceni jesteśmy przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.

Oto Słowo Boże.

DRUGIE CZYTANIE

„Fiat” Jezusa • Hbr 10,5-10

Ten dialog toczy się poza przestrzenią. To rozmowa Jezusa z Ojcem. „Oto idę” – mówi Syn jakby przed Wcieleniem.

KSIĘGA: List do Hebrajczyków • NADAWCA: anonimowy, chrześcijanin pochodzenia żydowskiego • ADRESACI: chrześcijanie w Azji Mniejszej • CZAS POWSTANIA: 70–95 r. • MIEJSCE POWSTANIA: nieznane.

NADAWCA NIEZNANY • List do Hebrajczyków traktowany był niegdyś jako jeden z listów św. Pawła. Różnice w stylu i tematach teologicznych wskazują jednak na innego, nieznanego bliżej autora, dlatego dziś list pozostaje bez „nadawcy”. Podejrzewano, że mogli nim być: Łukasz, Apollos, Barnaba, Klemens Rzymski bądź inny uczeń Pawła. Autor to prawdopodobnie Żyd ze środowiska aleksandryjskiego, należący do drugiego pokolenia uczniów Jezusa. Swoje pismo kieruje do chrześcijan pochodzenia żydowskiego i pogańskiego w Azji Mniejszej • Głównym tematem listu jest osoba i dzieło Jezusa, Arcykapłana i Ofiary Nowego Przymierza, które wypełnia i przewyższa Przymierze Mojżeszowe.

JEDYNA OFIARA • Od rozdziału 8 do 10 autor Listu do Hebrajczyków opisuje ofiarę Chrystusa i jej wyjątkowość wobec ofiar Starego Testamentu: Chrystus • złożył ją przed samym obliczem Boga, w przybytku nieba, w miejscu Świętym Świętych, w ten sposób otwierając nam drogę do niego i ofiarując odkupienie (👁 Hbr 9) • Jego ofiara znosi wszelkie ofiary Starego Testamentu (👁 Hbr 10). Tam, gdzie dokonało się już odpuszczenie grzechów, nie potrzeba więcej ofiar.

PROROCTWO I DIALOG • Autor Listu do Hebrajczyków odtwarza dialog toczący się poza przestrzenią i czasem między Ojcem i Synem. To jakby hipotetyczna rozmowa, która ma miejsce przed Wcieleniem Syna Bożego i Jego przyjściem na świat • Ten dialog jest wprost zaczerpnięty z Psalmu 40 (drobne różnice wynikają z tego, że autor listu korzystał z tłumaczenia Septuaginty) • Zwróćmy uwagę na trzy elementy związane z przyjściem Jezusa: • powód, aby zastąpić sobą nieskuteczne ofiary i całopalenia Starego Testamentu • w nim spełniają się zapowiedzi Pism • Jego misja polega na wypełnieniu woli Bożej i ustanowieniu nowej ofiary, której mocą zbawieni i uświęceni będą wszyscy wierzący.


Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

(Łk 1,39-45)

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w (pokoleniu) Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana.

Oto Słowo Pańskie.

EWANGELIA

Spełnią się słowa • Łk 1, 39 – 45

W drogę do Elżbiety porwała Maryję w równym stopniu chęć przekonania się o znaku, co pragnienie pomocy krewnej.

EWANGELISTA: św. Łukasz • CZAS POWSTANIA: ok. 80 r. • KATEGORIA: wydarzenie • MIEJSCE AKCJI: En Kerem • CZAS AKCJI: około 1 r. (datacja tradycyjna) • BOHATEROWIE: Maryja, Elżbieta, Jezus, Jan Chrzciciel.

EWANGELIA ŁUKASZA • Przypomnijmy: w Ewangelii św. Łukasza można wyróżnić kilka części: • ewangelię dzieciństwa (👁 Łk 1,5–2,52), • ewangelię cudów i przypowieści w Galilei (👁 Łk 4,14–9,50) • wypełnioną nauczaniem podróż do Jerozolimy (👁 Łk 9,51–19,28) • nauczanie o charakterze eschatologicznym w Jerozolimie (👁 Łk 19,29– 21,38) • ewangelię Męki i Zmartwychwstania (👁 Łk 22,1–24,53).

MARYJA • W zeszłym tygodniu i dwa tygodnie temu słyszeliśmy fragmenty pochodzące z 3 rozdziału. Mówiły o Janie Chrzcicielu, proroku zapowiadającym Mesjasza i wołającym do ludzi, by przygotowywali się na Jego przyjście. Tym razem wracamy do ewangelii dzieciństwa • Maryję spotykamy po raz pierwszy w 1 rozdziale (👁 Łk 2,26–38), podczas Zwiastowania. Gabriel zwiastuje jej: poczniesz i porodzisz Syna. Dodaje również znak potwierdzający usłyszaną obietnicę: Krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną.

NAWIEDZENIE ELŻBIETY • W Ewangelii będziemy świadkami kolejnej po Zwiastowaniu sceny: Nawiedzenia. Maryję zmobilizowała do drogi chęć pomocy krewnej, ale też poznania znaku, który zapowiedział Gabriel • Warto zwrócić uwagę na to, że spotkanie Maryi i Elżbiety to równocześnie pierwsze spotkanie Jezusa i Jana, będących jeszcze w łonach swych matek.

Reklama

Dołącz do naszych darczyńców. Wesprzyj nas!

Najciekawsze artykuły

co tydzień w Twojej skrzynce mailowej

Raz w tygodniu otrzymasz przegląd najważniejszych artykułów ze Stacji7

SKLEP DOBROCI

Reklama

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
WIARA I MODLITWA
Wspieraj nas - złóż darowiznę