Nasze projekty

Jutro Niedziela Słowa Bożego

Z mroków i krain cienistych do światłości. Bóg rozświetla życie człowieka.

Reklama

PUNKT WYJŚCIA


TRZECIA NIEDZIELA ZWYKŁA • KOLOR SZAT: zielony • KOLEKTA: Modlimy się, abyśmy w imię Jezusa Chrystusa mogli obfitować w dobre uczynki • CZYTANIA Księga Izajasza 8, 23b–9, 3 • Psalm 27, 1. 4. 7. 8b. 9a. 13–14 • Pierwszy List do Koryntian 1, 10–13. 17 • Ewangelia wg św. Mateusza 4, 12–23.

Reklama

 • CHMURA SŁOWA • 

STO SŁÓW

Reklama

Mroki historii, tragiczne wspomnienia. Doświadczały tego wielokrotnie ziemie Izraela. Kraina Zabulona, Neftalego, droga morska doświadczyły trudów szczególnie, gdy w wyniku agresji Asyrii zostały podporządkowane nowemu państwu, a lud zniewolony (patrz: PIERWSZE CZYTANIE).

Mroki teraźniejszości. Doświadcza tego wielokrotnie każda grupa, każdy człowiek. Dobro wspólnoty konkuruje z dobrem partykularnym.

W Kościele też do tego dochodzi, ilekroć cokolwiek bardziej nas dzieli, niż Chrystus łączy (patrz: DRUGIE CZYTANIE).

Reklama

Mroki przyszłości. Nawet niepoprawny optymista nie wie, co przyniesie jutro.

Każdy z tych mroków – przeszłości, teraźniejszości, przyszłości – dotyka naszego życia. Bóg obiecuje, że człowiek w mroku ujrzy światłość. To może brzmieć jak czcza obietnica, gdyby nie znaczący szczegół Ewangelii: Jezus rozpoczyna swoją działalność w krainie mroku, krainie Zabulona, Neftalego, przy drodze morskiej. Stamtąd powołuje pierwszych uczniów.


(Iz 8, 23b–9, 3)

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

W dawniejszych czasach upokorzył Pan krainę Zabulona i krainę Neftalego, za to w przyszłości chwałą okryje drogę do morza, wiodącą przez Jordan, krainę pogańską.

Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło. Pomnożyłeś radość, zwiększyłeś wesele. Rozradowali się przed Tobą, jak się radują w żniwa, jak się weselą przy podziale łupu.

Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo i drążek na jego ramieniu, pręt jego ciemięzcy, jak w dniu porażki Madianitów.

Oto słowo Boże.

PIERWSZE CZYTANIE

Światło w mroku Iz 8, 23b–9, 3

Kolejne proroctwo mesjańskie z Księgi Emmanuela. Bóg zapowiada, że ziemie zajęte przez Asyrię będą wyzwolone, doświadczą światła.

KSIĘGA: Izajasza • AUTOR: Proto-Izajasz • CZAS POWSTANIA: II poł. VIII w. przed Chr. • KATEGORIA: mowa prorocka


PIERWSZY IZAJASZ • Ponownie czeka nas lektura Księgi Izajasza. Tym razem będzie to jednak fragment pierwszej części księgi, która powstała jeszcze przed dramatem niewoli babilońskiej, a jej autorem jest tzw. Pierwszy Izajasz.

KSIĘGA EMMANUELA • Rozdział 8 Księgi Izajasza to tzw. Księga Emmanuela (Iz 6, 1–12, 6). Obejmuje ona wyrocznie z pierwszych lat misji prorockiej Izajasza. Charakteryzuje się tym, że zapowiada Mesjasza, Emmanuela, Księcia Pokoju, którego Bóg obiecuje swojemu ludowi w niespokojnych latach wojen z sąsiadami • W 8 rozdziale po zapowiedzi nieuchronnego najazdu asyryjskiego (8, 1 –8) oraz zachęcie do interpretowania historii i jej wydarzeń w świetle Bożego Słowa (8, 9–15) prorok kończy obfitującą w osobiste świadectwo, pisaną w pierwszej osobie część księgi (rozdziały 6 i 8).

TRAGICZNA DATA • Proroctwo Izajasza, które usłyszymy w pierwszym czytaniu, dotyczy najtragiczniejszego odcinka historii północnego Izraela. Około 732 r. przed Chrystusem ziemie te zostały najechane przez Tiglat-Pilesera III (patrz: IV niedziela adwentu) • Część mieszkańców została deportowana w głąb imperium. Część Izraela wokół Jeziora Galilejskiego przyłączono do Asyrii, zamieniając ją na trzy prowincje: Duru („droga morska”), Gilead („Zajordanie”) oraz Megiddo („Galilea pogan”). O tych właśnie ziemiach mówi dziś prorok, zapowiadając ich wyzwolenie.

O tajemniczym świetle, które obiecuje zapalić Bóg, przeczytasz w szerszej analizie czytania w najnowszej, książkowej wersji cyklu „Jutro Niedziela”, dostępnej TUTAJ.


(Ps 27, 1. 4. 7. 8b. 9a. 13–14)
Refren: Pan moim światłem i zbawieniem moim.

Pan moim światłem i zbawieniem moim, * kogo miałbym się lękać? Pan obrońcą mego życia, * przed kim miałbym czuć trwogę?

O jedno tylko Pana proszę i o to zabiegam, † żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu * po wszystkie dni mego życia, abym kosztował słodyczy Pana, * stale się radował Jego świątynią.

Wierzę, że będę oglądał dobra Pana * w krainie żyjących. Oczekuj Pana, bądź mężny, * nabierz odwagi i oczekuj Pana

PSALM

Pan moim światłem Ps 27, 1. 4. 7. 8b. 9a. 13–14

Bóg jest światłem, a światło jest zbawieniem. Psalm 27 pokazuje doświadczenie człowieka, którego życie jest rozświetlone przez światło Boga. Przestaje się lękać.

PSALM 27 • AUTOR: Dawid/lewita • CZAS POWSTANIA: czasy monarchii, X –VI w. przed Chr.


MODLITWA BŁAGALNA • Psalm 27 należy do najstarszej grupy zachowanych tekstów Psałterza, a jego autorstwo jest przypisywane królowi Dawidowi. To modlitwa błagalna (tefillah). Psalm jest równocześnie modlitwą ufności i skargi.

NIESPRAWIEDLIWE OSKARŻENIE • Modlitwę zanosi do Boga osoba, która została prawdopodobnie niesprawiedliwie oskarżona, osaczona przez nieprzyjaciół. Modlący chroni się przed nimi u Pana w modlitwie zanoszonej w Świątyni. Miejsce to, a jeszcze bardziej związana z nim Boża Obecność, zapewniają mu bezpieczeństwo i stabilność • Druga część psalmu to skarga i błaganie, które wynikają raczej z kryzysu duchowego czy załamania aniżeli z zewnętrznego zagrożenia. Dwa ostatnie wersety psalmu są powtórzeniem wyznania zaufania Bożej pomocy. Ten zabieg literacki wzmacnia jedność stylistyczną tekstu.

BÓG ŚWIATŁEM • Psalmista nazywa Boga „światłem” – i z tego powodu Psalm 27 został włączony do dzisiejszej liturgii. Poznamy doświadczenie człowieka, którego życie jest rozświetlone światłem Bożym.

Szerszą analizę Psalmu przeczytasz w najnowszej, książkowej wersji cyklu „Jutro Niedziela”, dostępnej TUTAJ.


(1 Kor 1, 10–13. 17)
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Upominam was, bracia, w imię Pana naszego, Jezusa Chrystusa, abyście żyli w zgodzie i by nie było wśród was rozłamów; abyście byli jednego ducha i jednej myśli.

Doniesiono mi bowiem o was, bracia moi, przez ludzi Chloe, że zdarzają się między wami spory. Myślę o tym, co każdy z was mówi: «Ja jestem od Pawła, a ja od Apollosa; ja jestem Kefasa, a ja Chrystusa». Czyż Chrystus jest podzielony? Czyż Paweł został za was ukrzyżowany? Czyż w imię Pawła zostaliście ochrzczeni?

Nie posłał mnie Chrystus, abym chrzcił, lecz abym głosił Ewangelię, i to nie w mądrości słowa, by nie zniweczyć Chrystusowego krzyża.

Oto słowo Boże.

DRUGIE CZYTANIE

Ja jestem Pawła, a ja Apollosa 1 Kor 1, 10–13. 17
Święty Paweł rozprawia się z dużym problemem, który dotknął wspólnotę chrześcijan w Koryncie: z podziałem. „Czyż Chrystus jest podzielony?” – pyta.

KSIĘGA: Pierwszy List do Koryntian • NADAWCA: św. Paweł i Sostenes • ADRESACI: Wspólnota chrześcijańska w Koryncie • CZAS POWSTANIA: ok. 54 r. • MIEJSCE POWSTANIA: Efez.


WSPÓLNOTA W KORYNCIE • Przed tygodniem rozpoczęliśmy systematyczną lekturę Pierwszego Listu do Koryntian. Naukowcy twierdzą, że do założonej przez siebie wspólnoty w Koryncie Paweł oprócz dwóch nam znanych wysłał jeszcze inne listy. 

PROBLEMY • W zeszłym tygodniu słuchaliśmy początkowego pozdrowienia. Po tym wstępie Paweł od razu przechodzi do sedna sprawy – poszczególnych problemów, które dotknęły wspólnotę chrześcijan w Koryncie. List jest najlepszym przykładem tego, jak znakomicie apostoł potrafił odnieść swe rozważania teologiczne do aktualnych problemów wspólnoty.

PROBLEM NR 1 • Usłyszymy pierwsze pouczenie, pierwszy problem, który poruszył w liście św. Paweł. Chodzi o spory i podziały wynikające z różnic majątkowych i społecznych • Zauważmy, że jedna z frakcji, której istnieniu Paweł się sprzeciwia, to grupa, dla której autorytetem jest on sam.

Fragment z 1 Listu do Koryntian, który dziś czytamy, mówi o jeszcze jednym ważnym świetle, które Bóg zapalił na naszej drodze. Przeczytasz o nim w szerszej analizie czytania w najnowszej, książkowej wersji cyklu „Jutro Niedziela”, dostępnej TUTAJ.


(Mt 4, 12–23)
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, Jezus ujrzał dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi». Oni natychmiast, zostawiwszy sieci, poszli za Nim. A idąc stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci: Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.

I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu.

 Oto słowo Pańskie.

EWANGELIA

Jezus w krainie mroku Mt 4, 12–23

Jezus na ziemiach Zabulona i Neftalego. To tam powołuje pierwszych swych uczniów, rybaków. Między nimi tego pierwszego, Piotra.

EWANGELISTA: św. Mateusz • CZAS POWSTANIA: 70 –80 r. • KATEGORIA: wydarzenie • MIEJSCE AKCJI: Galilea • CZAS AKCJI: ok. 30 r. • BOHATEROWIE: Jezus, uczniowie, tłumy.


EWANGELIA MATEUSZA • Po zeszłotygodniowym wyjątku powracamy do systematycznej lektury Ewangelii według św. Mateusza, która dominuje w roku A. Przypomnijmy, że Jezus przedstawiony jest tu jako Nowy Mojżesz i Prawodawca, ustanawiający na Górze Błogosławieństw Prawo królestwa Bożego. Na Jego przyjście wskazują licznie proroctwa Starego Testamentu.

MOCNY POCZĄTEK • Dwa tygodnie temu, w Niedzielę Chrztu Pańskiego, słyszeliśmy opis wydarzenia rozpoczynającego publiczną działalność Jezusa: chrzest w Jordanie. Omijamy kolejny epizod – kuszenie na pustyni – który usłyszymy niebawem, w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu • Zanim rozpocznie się Kazanie na górze, Jezus powoła pierwszych czterech uczniów.

W KRAJU MROKU • Kapłan będzie miał do wyboru wersje dłuższą i krótszą dzisiejszej Ewangelii. Z całą pewnością usłyszymy o obecności Jezusa na ziemiach Zabulona i Neftalego. Zwróćmy uwagę na miejsce akcji: jest to ta sama ziemia, o której wspomniał prorok Izajasz (patrz: PIERWSZE CZYTANIE). Zauważmy, że Mateusz przywoła tamto proroctwo. Wyraźnie wiąże je z Jezusem (patrz: BIBLIJNY INSIDER) •
Być może usłyszymy także o powołaniu Piotra, Andrzeja, Jakuba i Jana.

Analizę Ewangelii zawartą w BIBLIJNYM INSIDERZE przeczytasz w najnowszej, książkowej wersji cyklu „Jutro Niedziela”, dostępnej TUTAJ.

  • "Powołanie pierwszych apostołów", Domenico Ghirlandaio, 1481 r., Kaplica Sykstyńska, Watykan
  • "Powołanie świętych Piotra i Andrzeja", Caravaggio, Buckingham Palace, Londyn
  • Rzeźba przedstawiająca św. Andrzeja, Bazylika św. Piotra" Watykan
  • "Św. Andrzej" Alexander Iwanow, 1824 r., Galeria Tretiakowska, Moskwa
  • "Św. Andrzej" Artus Wolffort, pierwsza poł. XVII w., kolekcja prywatna
  • "Św. Piotr" Andrea Vanni, 1390 r., Museum of Fine Arts, Boston, USA
  • "Św. Piotr" El Greco, między 1605 a 1610 r., El Escorial, San Lorenzo de El Escorial, Hiszpania

Reklama

Dołącz do naszych darczyńców. Wesprzyj nas!

Najciekawsze artykuły

co tydzień w Twojej skrzynce mailowej

Raz w tygodniu otrzymasz przegląd najważniejszych artykułów ze Stacji7

SKLEP DOBROCI

Reklama

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
WIARA I MODLITWA
Wspieraj nas - złóż darowiznę