Nasze projekty

Chrześcijanin didżejem!

Dwa dni, dwa kazania. Pierwsze w uroczystość świętych Piotra i Pawła. Pierwsza poranna msza, średnia wieku słuchaczy koło osiemdziesiątki. Treść: w Polsce są niewierzący, a my powinniśmy być wierzący. A jak będziemy wierzący to wreszcie uwierzymy, że związki partnerskie są złe i in vitro jest złe.

Reklama

Target kapłan określił idealnie. Audytorium było ożywione. Liczący sobie razem pewnie koło dwustu lat panowie Tadeusz i Józef nerwowo poprawiali aparaty słuchowe, wstrząśnięci i gotowi do nawrócenia: „a więc, Tadziu, związek partnerski – jednak nie!”. O dekadę świeższe pani Ryszarda z panią Eulalią wreszcie uwolniły się od dręczącej je myśli: robić in vitro, czy nie robić? Dobrą Nowinę poniosą teraz dalej. Ich koleżanki z kolejki do lekarza gorącym sercem uwierzą w Jezusa, który tak często tłumaczy ustami swoich kapłanów, co jest „be” i dlaczego jest „be”, i dlaczego wszyscy robią „be”, i że „be” jest teraz tyle, że już zaraz będzie koniec świata.

 

Nie pierwszy to raz, gdy doświadczenie słuchacza polskich wytworów homiletycznych (w ilości koło trzystu rocznie) skłania mnie do dwóch wniosków. Pierwszy: jeśli idzie o stan wiedzy – siedemdziesiąt procent tego co słyszę z ambony, byłby w stanie powiedzieć absolwent gimnazjalnej katechezy. Trudno wyczuć, po co niektórym księżom te pięć lat akademickiej teologii, może to, czego się na studiach dowiedzieli chowają na specjalne okazje, a może od lat nie używali i teraz wstydzą się pokazać – nie wiem.

Reklama

Wniosek drugi: część naszych kapłanów (publicystów i działaczy zresztą też) na dobre utopiła kerygmat w moralinie. Nie jestem bowiem w stanie uwierzyć, że ktoś kto rzeczywiście spotyka żywego Jezusa, rozwija z nim relację, karmi się Nim, będzie później opowiadał o nim tak jakby po raz osiemset czwarty serwował flaki z olejem, albo melorecytował policyjny taryfikator. Ludzie, którzy spotkali Jezusa, „świecą” Nim. On w nich żyje i to da się wyczuć na odległość. Apostoł pociąga, a nie przestrasza. Przestrasza (i odstrasza) piąta woda po Apostole. Człowiek, któremu ktoś głuchym telefonem przekazał, że jest Jezus, a on, pozbawiony realnego doświadczenia spotkania z Mesjaszem, „klepie” zasłyszany od innych schemat: to wolno, a tego nie wolno. Czy tylko ja sądzę, że chrześcijanin nie może być bramkarzem na imprezie życia, bo on ma być tam didżejem!?

 

Chrześcijanin didżejem!

Reklama

Zadawałem sobie to pytanie na drugiej, niedzielnej mszy (tym razem parafia w stu procentach rolnicza). Kazanie w pierwszej części nawet zgrabne, w drugiej – „jazda“ na „lewaków, liberałów“ i zwolenników eutanazji.

 

Jeśli święty Augustyn miał rację i zło jest wyłącznie brakiem dobra – OK. Ksiądz wytłumaczy ludziom jak nie być złymi i oni automatycznie staną się dobrzy. Ale co, jeśli staną się tylko przeciętni? Czy tępienie zła (in vitro w wieku emerytalnym, eutanazji w rolnictwie) to wystarczająca kwalifikacja, by trafić do nieba? Które jeśli jest miejscem, zagrodą dla grzecznych dzieci – to super. Ale, co jeśli (jak mówią) jest stanem – miłością? Co powiesz twojej miłości: nie byłem dla ciebie zły, skrupulatnie przestrzegałem Twoich zasad, daj mi teraz nagrodę? Co my ludziom głosimy: Dobrą Nowinę, czy regulamin konkursu na niebiańską pralkę?!

Reklama

Gdy ktoś przy mnie biadoli, że ludzie odpływają z polskich kościołów, namawiam go by wraz ze mną śpiewał raczej dziękczynne „alleluja”: jak dla mnie to autentyczny cud i dowód Bożego działania, że oni tam wciąż w tak ogromnej liczbie są! Jasne, że Jezus przestrzega uczniów przed podstępnym (i realnym dziś) działaniem złego: ale dlaczego oni idą za Nim? Bo – jak milion innych mistrzów – straszy ich konsekwencjami grzechu, czy dlatego, że – jako jedyny – pokazuje im drogę wyjścia na światło, uzdrawia, leczy, daje nadzieję, zachwyca byciem (o in vitro też można przecież powiedzieć rewolucyjną „metodą Jezusa”: pokazując nie tyle dlaczego robienie zła jest złe, ale dlaczego nie robienie go jest dobre)?

 

Jakich trzeba studiów tudzież święceń, by człowiek zrozumiał (Panie Jezu wybacz mi to porównanie), że od powtarzania „nie wolno ci kochać Zuzi”, nikt jeszcze nie zakochał się w Marysi?!

 

Czasem, słowo daję, mam wrażenia, że księża mają nas, świeckich, za debili. Jak nam się nie da nakazu i zakazu, to nie zrozumiemy. Jak się nas nie przestraszy, to nadal będziemy zamiast modlić się – gapić się na telewizję. Hola, hola, czy na pewno tylko świeccy mają dzisiaj ten wstydliwy kłopot?

Chrześcijanin didżejem!

Kilka tygodni wcześniej w pierwszym z wymienionych kościołów usłyszałem kazanie tej treści (cytuję w całości): „ Człowiek człowieka gnębi. Od Kaina i Abla po dziś dzień – ludzie ludzi gnębią i końca temu nie widać!“. Porcja beznadziei saute. A może ksiądz też przestałby oglądać telewizję (i czytać wieszczące Armagedon polityczne felietony w kościelnych gazetach)? Zaoszczędzony czas można poświęcić na adorację Najświętszego Sakramentu. Niezbędną, bo od chrześcijanina (i od księdza i od siebie) oczekuję, że będzie nie tyle specem od medycyny czy politologii, a specjalistą od Jezusa. I to fachowcem tej klasy, że każdy kto go spotka, sam będzie wiedział co zgadza się z Bożym prawem, a co mu się sprzeciwia.

 

No, to się powkurzałem, a teraz będzie happy end. Życie, również kościelne, nie jest przecież czarne albo białe.

 

W drugiej z opisanych parafii kazanie głosił dziś gość. Miejscowy proboszcz miał ogłoszenia. I w nich pokazał Jezusa, o którym tamten próbował mówić: życzył wszystkim pokoju, poprosił o słowo proboszcza prawosławnej parafii („dawaj, Józef, bracia, czy nie bracia?!”), powiedział dwa zdania z duchowości, które poszły w pięty, a na koniec zaprosił wszystkich do swojej stodoły na przyjęcie („zamówiłem zespół, panie niech wezmą coś na talerzykach, a panowie – w reklamówkach”).

 

Na własne oczy widzę, jak ten mały wiejski Kościółek staje się bramą do nieba dla ludzi, którzy dotąd nie narzucali się Bogu. Bo jest organizmem, nie organizacją.

Reklama

Dołącz do naszych darczyńców. Wesprzyj nas!

Najciekawsze artykuły

co tydzień w Twojej skrzynce mailowej

Raz w tygodniu otrzymasz przegląd najważniejszych artykułów ze Stacji7

SKLEP DOBROCI

Reklama

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
WIARA I MODLITWA
Wspieraj nas - złóż darowiznę