Nasze projekty

Jutro niedziela – VIII zwykła A

Martwić się - to niedoskonałość. To zatracić świadomość, że Ojciec nas strzeże

Reklama

NALEŻY WIEDZIEĆ


Ósma niedziela zwykła roku A · To ostatnia niedziela zwykła przed okresem Wielkiego Postu. Następną niedzielę zwykłą będziemy przeżywali dopiero w czerwcu · KOLEKTA · Modlimy się, aby pod rządami Boga dzieje świata toczyły się w pokoju  · CZYTANIA · Księga Izajasza 49,14-15 · Psalm 62,2-3.6-9 · Pierwszy list do Koryntian 4,1-5 · Ewangelia wg św. Mateusza 6,24-34

PIERWSZE CZYTANIE

Bóg jak mama Iz 49,14-15

Usłyszymy fragment „Księgi Pocieszyciela”. Oto odpowiedź Boga na zarzut człowieka: „opuściłeś mnie”

KSIĘGA: Księga Izajasza • AUTOR: Deutero-Izajasz • CZAS POWSTANIA: okres wygnania (586-538 r. przed Chr.)

KATEGORIA: poemat KTO MÓWI: Bóg • ADRESAT: Izrael


TRZY KSIĘGI • Fragmenty Księgi Izajasza dość często słyszymy podczas Mszy św. niedzielnych, średnio co piątą niedzielę. Zatem, to najczęściej przywoływana księga Starego Testamentu. Ale musimy pamiętać, że ta 66-rozdziałowa księga to w rzeczywistości zbiór trzech oddzielnych ksiąg. Każda z nich powstała w innym czasie (i w innej sytuacji Izralea) i została napisana przez innego autora »Tylko pierwsza, najdłuższa część (rozdziały 1-39), jest autorstwa Izajasza. Dotyczy Izraela przed wygnaniem, bliskiego upadku z powodu niewierności »Druga powstała już wówczas, gdy Izrael był na wygnaniu. Jej autor zwany jest Deutero-Izajaszem (rozdziały 40-55) »Trzecia powstała już po powrocie z wygnania, jej autor został umownie nazwany Trito-Izajaszem (rozdziały 56-66).

KSIĘGA POCIESZYCIELA • Krótki fragment, który usłyszymy, pochodzi ze środkowej części, zwana Deutero-Izajaszem albo „Księgą Pocieszyciela” (rozdziały 40-55). To tu znajdziemy między innymi najbardziej znane cztery Pieśni Sługi Jahwe. Mogła powstać nawet dwieście lat po pierwszej części, napisanej przez samego Izajasza. Autorem jest anonimowy prorok, być może jeden z uczniów Izajasza • O ile proroctwa samego Izajasza mają charakter przestrogi (kierowane były przecież do Izraela, który jeszcze cieszył się wolnością, ale był niewierny Bogu), u Deuteroizajasza znajdujemy już słowa otuchy, pocieszenia i zapowiedzi uwolnienia. Izrael mocno odczuwał swą klęskę: zburzona Świątynia i cała Jerozolima oraz uprowadzenie były rozumiane jako odrzucenie przez Boga. 

PO PROSTU MIŁOŚĆ • Odpowiedzią Boga na to poczucie Izraelitów było przypominanie o Jego wierności (pomimo, że sam Bóg jej nie doświadczył), zapewnianie, że obietnice pozostają aktualne, a także zapewnienie miłości, często wyrażane w obrazach macierzyństwa. Przykład tego ostatniego znajdziemy w dzisiejszym pierwszym czytaniu • Pomiędzy drugą a trzecią pieśnią Sługi Jahwe znajduje się w Księdze Pocieszyciela prorocki utwór, w którym Bóg obiecuje nadejście czasu łaski, powrotu Izraela z wygnania, wolności, zwycięstwa. Treść pierwszego czytania to zaledwie dwa wersety wyjęte z tego utworu. Bóg porównuje swoją miłość do Izraela do miłości matki do niemowlęcia.

NAJWAŻNIEJSZE CYTATY


Matczyna miłość Boga: Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu…? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie.

Wybierz 02, aby zobaczyć tekst Psalmu

(Ps 62,2-3.6-9) REFREN: Jedynie w Bogu spokój znajdzie dusza

 

Jedynie w Bogu spokój znajdzie ma dusza, od Niego Przychodzi moje zbawienie. Tylko On jest opoką i zbawieniem moim, twierdzą moją, więc się nie zachwieję.

 

Jedynie w Bogu szukaj spokoju, dusza moja, bo od Niego pochodzi moja nadzieja. On tylko jest skałą i zbawieniem moim, On moją twierdzą, więc się nie zachwieję.

 

W Bogu zbawienie moje i chwała, Bóg opoką mocy mojej i moją ucieczką. W każdym czasie jemu ufaj, narodzie. Przed Nim wylejcie wasze serca.

PSALM

Bóg jak twierdza Ps 62,2-3.6-9

Psalm ukojenia to świadectwo wiary, że Bóg pozwala przeżyć najtrudniejsze sytuacje

KSIĘGA: Psalmów • 


PIEŚNI UKOJENIA • Psalm 62 to jedna z pieśni ukojenia w Bogu. Jedynie w Bogu szukaj spokoju, duszo moja… Tylko On, On, Bóg ­– wyśpiewuje autor, prawdopodobnie sam Dawid. Pominięte fragmenty ukazują sytuację autora, w której wyśpiewuje pieśń ufności: Dokądże będziecie napadać na człowieka i wszyscy go przewracać?… Oni tylko knują podstępy i lubią zwodzić… ustami błogosławią, a przeklinają w sercu. Teraz łatwiej zrozumieć, że ufność Bogu i doświadczenie ukojenia pozwalają przeżyć nawet najtrudniejsze doświadczenia, na przykład zakłamanie i zdradę.

SPOKÓJ TYLKO W BOGU • Usłyszymy kilka wersetów wyciągniętych z Psalmu 62. Ich treść wyjaśni nam, dlaczego to właśnie ten psalm został wybrany do liturgii Słowa VIII niedzieli: mowa tu bowiem o bezpieczeństwie, jakie daje Bóg, i to takim, jakiego nic i nikt więcej zapewnić nie potrafi.

NAJWAŻNIEJSZE CYTATY


Psalm 62 o opiece Boga: On moją twierdzą, więc się nie zachwieję

I jeszcze psalm 62: Od Niego pochodzi moja nadzieja

Wybierz 02, aby zobaczyć tekst Czytania

Czytanie z I Listu św. Pawła Apostoła do Koryntian

(1 Kor 4,1-5) Niech więc uważają nas ludzie za sługi Chrystusa i za szafarzy tajemnic Bożych. A od szafarzy już tutaj się żąda, aby każdy z nich był wierny. Mnie zaś najmniej zależy na tym, czy będąc osądzony przez was, czy przez jakikolwiek trybunał ludzki Co więcej, nawet sam siebie nie sądzę. Sumienie nie wyrzuca mi wprawdzie niczego, ale to mnie jeszcze nie usprawiedliwia. Pan jest moim sędzią. Przeto nie sądźcie przedwcześnie, dopóki nie przyjdzie Pan, który rozjaśni to, co w ciemnościach ukryte, i ujawni zamiary serc. Wtedy każdy otrzyma od Boga pochwałę.

 

Oto Słowo Boże

DRUGIE CZYTANIE

O szafarzach i sądzeniu • 1 Kor 4,1-5

Nawet jeśli nie dostrzegasz w sobie niczego złego, to jeszcze nie rozstrzygnięcie. Nie jesteś własnym sędzią. Ani ty, ani nikt inny, tylko Bóg

KSIĘGA: Pierwszy list do Koryntian • NADAWCA: św. Paweł • SKĄD: Efez • DATA: ok. 54 r. • ADRESACI: mieszkańcy Koryntu


KORYNT W KAWAŁKACH • Kontynuujemy lekturę pierwszego listu do Koryntian. Przypomnijmy – podczas swojego pobytu w Koryncie, ważnym greckim mieście, Pawłowi udało się założyć wspólnotę chrześcijan. Doszło w niej jednak do sporów, stąd interwencja Pawła – Pierwszy List do Koryntian. Jakie to były problemy? •zagrożona jedność: spory i podziały wynikały z różnic majątkowych i społecznych •rozwiązłość seksualna •liderzy: poważnym niebezpieczeństwem było pojawienie się ludzi chełpiących się swoją wiedzą i doskonałością. To oni głosili swobodę obyczajów, zachowywali się nieodpowiedzialnie, poszukiwali spektakularnych duchowych darów, zaniedbując miłość •odrzucenie zmartwychwstania: niektórzy Koryntianie odrzucili tę prawdę, kierując się grecką filozofią.

MĄDROŚĆ BOGA I MĄDROŚĆ ŚWIATA • Paweł chrześcijan w Koryncie naucza o mądrości Bożej i mądrości tego świata, próbując zaradzić rozłamowi wśród nichPosługuje się metaforą budowli, jej fundamentu i budowniczych. Ludzie mądrzy mądrością tego świata – tłumaczy– widzą sprawę tak: jedynym budowniczym, a nawet „fundamentem” Kościoła jest Paweł, czy to Apollos, albo któryś z apostołów, „lider” stronnictwa. Przez takie rozumienie tworzą się „przynależności”: jedni mówią Ja jestem Pawła, inni ja jestem Apollosa. To rodzi podziały • Tymczasem Paweł, logiką mądrości Boga, wyjaśnia, że on sam, Apollos czy Kefas są budowniczymi, dodając, że fundamentem nie może być nikt inny, jak tylko Jezus Chrystus. Każdy odpowiada za swój etap w budowaniu (albo w uprawie): ja siałem, Apollos podlewał, aczkolwiek głównym budowniczym jest jednak Bóg: Ten, który daje wzrost.

SZAFARZE I SĄDY • Czytanie, które usłyszymy, to początek rozdziału czwartego i bezpośrednia kontynuacja czytania z zeszłej niedzieli. Składa się z dwóch części •pierwsze dwa zdania to konkluzja rozważań znanych nam już z poprzednich niedziel: wezwanie do wierności Chrystusowi, która pozwoli przezwyciężyć podziały. Św. Paweł pisze wprost: od szafarzy tajemnic Bożych już tutaj się żąda, aby każdy z nich był wierny •druga część to osobiste świadectwo św. Pawła o wewnętrznej wolności: apostoł nie boi się ani sądów-trybunałów, ani osądów ludzkich. Pan jest moim sędzią – pisze Paweł i wzywa, by nie sądzić przedwcześnie.

NAJWAŻNIEJSZE CYTATY


Św. Paweł o tym, kim są chrześcijanie: Niech więc uważają nas ludzie za… szafarzy tajemnic Bożych! A od szafarzy już tutaj się żąda, aby każdy z nich był wierny.

Wolność św. Pawła: Pan jest moim sędzią.

I jeszcze apel: Nie sądźcie przedwcześnie, dopóki nie przyjdzie Pan, który rozjaśni to, co w ciemnościach ukryte i ujawni zamiary serc.

TRANSLATOR


· Niech uważają nas ludzie za sługi Chrystusa i za szafarzy tajemnic Bożych (1Kor 4,1) · W oryginale: tak nas niech liczy człowiek jak poddanych Pomazańca i szafarzy tajemnic Boga

· Mnie zaś najmniej zależy na tym, czy będę osądzony przez was, czy przez jakikolwiek trybunał ludzki (1Kor 4,3) · W oryginale dosłownie: czy będę osądzony przez was lub przez ludzki dzień (termin, trybunał)

· Sumienie nie wyrzuca mi wprawdzie niczego, ale to mnie jeszcze nie usprawiedliwia. Pan jest moim sędzią (1Kor 4,4) · Oryginał zaskakujący (nie ma mowy o sumieniu) i pozwalający na lepsze zrozumienie wywodu Pawła: Niczego bowiem we mnie nie dostrzegam, ale nie przez to jestem uznany za sprawiedliwego, zaś osądzającym mnie jest Pan

· Przeto nie sądźcie przedwcześnie (1Kor 4,5)… · Nie sądźcie niczego przed czasem

 ·i ujawni zamysły serc  (1Kor 4,5) · W oryginale: postanowienia serc

 

CZY WIESZ, ŻE


Szafarz to po prostu zarządca. Ktoś, komu powierza się odpowiedzialność (jak minister, stąd po włosku: ministro). Choć dziś to określenie kojarzy się wyłącznie z funkcją w Kościele, dawniej dotyczyło spraw administracyjnych państwa: w dawnej Polsce szafarzem był na przykład urzędnik zajmujący się sprawami finansowymi • W Kościele mówimy o szafarzach sakramentów, czyli osobach, które mogą ich udzielać.

Gdy Paweł pisze o szafarzach tajemnic Bożych, wynika z tego, że każdy chrześcijanin jest ministrem, zarządcą Bożych tajemnic, odpowiedzialnym za świadczenie o tajemnicach Bożych innym

Wybierz 02, aby zobaczyć tekst Ewangelii

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

(Mt 6,24-34) Nikt nie może dwom panom służyć. Bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego będzie miłował; albo z jednym będzie trzymał, a drugim wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie. Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się zbytnio o swoje życie, o to, co macie jeść i pić, ani o swoje ciało, czym się macie przyodziać. Czyż życie nie znaczy więcej niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie? Przypatrzcie się ptakom w powietrzu: nie sieją ani żną i nie zbierają do spichlerzy, a Ojciec wasz niebieski je żywi. Czyż wy nie jesteście ważniejsi niż one? Kto z was przy całej swej trosce może choćby jedną chwilę dołożyć do wieku swego życia? A o odzienie czemu się zbytnio troszczycie? Przypatrzcie się liliom na polu, jak rosną: nie pracują ani przędą. A powiadam wam: nawet Salomon w całym swoim przepychu nie był tak ubrany jak jedna z nich. Jeśli więc ziele na polu, które dziś jest, a jutro do pieca będzie wrzucone, Bóg tak przyodziewa, to czyż nie tym bardziej was, małej wiary? Nie troszczcie się więc zbytnio i nie mówcie: co będziemy jeść? co będziemy pić? czym będziemy się przyodziewać? Bo o to wszystko poganie zabiegają. Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Starajcie się naprzód o królestwo /Boga/ i o Jego Sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane. Nie troszczcie się więc zbytnio o jutro, bo jutrzejszy dzień sam o siebie troszczyć się będzie. Dosyć ma dzień swojej biedy.

 

Oto Słowo Pańskie

EWANGELIA

Zaufać do końca • Mt 6,24-34

Czy to możliwe? Nie martwić się o jedzenie, picie, odzienie, każdy dzień? Jezus do tego zachęca. „Nie martwcie się”

EWANGELISTA: św. Mateusz • CZAS POWSTANIA: po 70 r.

KATEGORIA: mowa• MIEJSCE: Góra Błogosławieństw • CZAS: ok. 30 r. • KTO MÓWI: Jezus• SŁUCHACZE: uczniowie, tłum


NOWY MOJŻESZ • W roku liturgicznym A czytamy Ewangelię według św. Mateusza. Według tradycji uważana jest ona za najstarszą, do naszych czasów zachowała się jedynie w wersji greckiej. Według świadectw starożytnych w pierwotnej wersji była spisana w języku aramejskim. Jej autorem jest powołany przez Jezusa na ucznia celnik Lewi – Mateusz • Jezus u Mateusza przedstawiony jest jako Nowy Mojżesz, Prawodawca. Na Jego przyjście wskazują licznie cytowane przez Mateusza  proroctwa Starego Testamentu. Stąd też podział Ewangelii (poza wstępem i epilogiem) odpowiada Pięcioksięgowi Mojżesza: • Księga pierwsza – Program królestwa (Mt 3-7)  • Księga druga: Przepowiadanie królestwa (Mt 8-10) • Księga trzecia: Tajemnice królestwa (Mt 11,1-13,52) • Księga czwarta: Kościół jako zaczątek królestwa (Mt 13,53-18,35) • Księga piąta: Wypełnianie się królestwa (Mt 19-25).

KAZANIE NA GÓRZE BŁOGOSŁAWIEŃSTW • To właśnie na Górze Błogosławieństw Jezus – Nowy Mojżesz – ustanawia Prawo Królestwa Bożego. Przed nami czwarta już jego część i dokończenie mowy z zeszłego tygodnia, opartej na konstrukcji: Słyszeliście, że powiedziano… A ja wam powiadam. Wydaje się więc, że to naturalna kontynuacja myśli: nie znoszę, lecz wypełniam, zastosowanej tym razem do dwóch zasad: oko za oko, ząb za ząb (w pierwszym akapicie) oraz nienawiści nieprzyjaciół (w drugim). Jednak są pewne różnice.

JUŻ BEZ „ZBYTNIO” • Będziemy słuchać kolejnego fragmentu Kazania na Górze, tym razem zakończenie szóstego rozdziału. To słynne słowa nie martwcie się – o życie, o ciało, jednym słowem o jutro • Warto zauważyć, że po raz pierwszy w liturgii korzystamy z najnowszego tłumaczenia Biblii Tysiąclecia. Jeszcze przed trzema laty słyszeliśmy powtarzające się słowa: Nie troszczcie się zbytnio. Nowy lekcjonarz podaje już zgodną z oryginałem wersję, która przekazuje właściwe znaczenie tekstu, bez słowa „zbytnio”, nie martwcie się.

TRANSLATOR


· Kto z was martwiąc się może choćby jedną chwilę dołożyć do wieku swego życia? (Mt 6,27) · Oryginał: łokieć jeden

· Przypatrzcie się liliom na polu, jak rosną: nie pracują ani przędą (Mt 6,28) · Nauczcie się od lilii pola, jak wzrastają. Nie trudzą się ani nie przędą.

· Starajcie się naprzód o królestwo /Boga/ i o Jego Sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane (Mt 6,33) · Szukajcie zaś najpierw królestwa Boga i sprawiedliwości jego, a to wszystko dołożone wam będzie.

· Dosyć ma dzień każdy swojej biedy (Mt 6,34) · Dosłownie: Wystarczające dniowi zło jego.

LINKI


 · …O ŻYCIE · Nie martwcie się o swoje życie (Mt 6,25)

Prz 3,25-26: Nie bój się nagłego zagrożenia ni klęski, jaką szykują występni. Bo Pan będzie u twego boku, uchroni twą nogę od sidła.

Iz 49,15 (I CZYTANIE): Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie.

· …O JEDZENIE, UBRANIE · Nie martwcie się… o to, co macie jeść i pić, ani o swoje ciało, czym się macie przyodziać (Mt 6,25)

Ps 127,2: Daremne to dla was wstawać przed świtem, wysiadywać do późna – dla was, którzy jecie chleb zapracowany ciężko; tyleż On daje i we śnie tym, których miłuje.

· …O JUTRO · Nie martwcie się więc o jutro, bo jutrzejszy dzień sam o siebie troszczyć się będzie. Dosyć ma dzień swojej biedy (Mt 6,34)

Łk 10, 41: „Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego”.

Jk 4,13-14: Teraz wy, którzy mówicie: „Dziś albo jutro udamy się do tego oto miasta i spędzimy tam rok, będziemy uprawiać handel i osiągniemy zyski”, wy, którzy nie wiecie nawet, co jutro będzie.

STO SŁÓW


Tematem dziś jest martwienie się. Poganie, ci, którzy wcześniej byli przykładem miłości niedoskonałej, tym razem są przykładem innej niedoskonałości: martwią się. Ale dlaczego my, wierzący, świadomi przecież obecności Ojca, który doskonale wie, czego nam potrzeba?

Żyjemy tak, jakby Go nie było, powtarzając: Pan mnie opuścił, Pan o mnie zapomniał. W efekcie: martwimy się o życie, o jutro. A martwiąc się, nie zdziałamy przecież nic. Ani chwili nie dodamy do naszego życia. 

Bo Jezus mówi: Nie martw się w ogóle. Nie jesteś sierotą, lecz dzieckiem strzeżonym przez Ojca, niemowlęciem w ramionach Boga. On nie zapomina o Tobie.

 

Reklama

Dołącz do naszych darczyńców. Wesprzyj nas!

Najciekawsze artykuły

co tydzień w Twojej skrzynce mailowej

Raz w tygodniu otrzymasz przegląd najważniejszych artykułów ze Stacji7

SKLEP DOBROCI

Reklama

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
WIARA I MODLITWA
Wspieraj nas - złóż darowiznę