Nasze projekty
Fot. Ilustracja z książki "Jutro Niedziela rok C"

Jutro Niedziela – V zwykła C

Czy jesteś już gotów by wobec aniołów powiedzieć: Oto ja, poślij mnie!?

Reklama

PUNKT WYJŚCIA

PIĄTA NIEDZIELA ZWYKŁA • Rok C • KOLEKTA: Będziemy się modlić, aby Bóg strzegł nas z ojcowską troską i otaczał nas zawsze swoją opieką • CZYTANIA: Księga Izajasza 6,1–2a. 3–8 • Psalm 138,1–5,7–8 • Pierwszy List św. Pawła do Koryntian 15,1–11 • Ewangelia wg św. Łukasza 5,1–11

CHMURA SŁOWA

STO SŁÓW

Poczucie niemocy dopadło w dzisiejszych czytaniach i proroka Izajasza: Biada mi! Jestem zgubiony! Wszak jestem mężem o nieczystych wargach (PIERWSZE CZYTANIE), i Pawła: Jestem bowiem najmniejszy ze wszystkich apostołów i niegodzien zwać się apostołem, bo prześladowałem Kościół Boży (DRUGIE CZYTANIE), i Szymona Piotra (EWANGELIA): Wyjdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiekiem grzesznym.

Bóg przywraca siłę – odpuszczając grzech. Bliskość Boga gasi lęk Piotra i gładzi jego grzechy. Bliskość aniołów w symboliczny sposób oczyszcza Izajasza. Oczyszczenie i spotkanie z Bogiem pozwala im wypłynąć na głębię.

Oczyszczenie, spotkanie z Bogiem, wzbicie się w górę – trzy pomocne pary skrzydeł. Czy jesteś już gotów, by jak Piotr trzy razy otworzyć ramiona? Czy jesteś gotów, by w obliczu aniołów powiedzieć: Oto ja, poślij mnie?

Reklama


Czytanie z Księgi Izajasza

Iz 6, 1-2a. 3-8

W roku śmierci króla Ozjasza ujrzałem Pana zasiadającego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren Jego szaty wypełniał świątynię. Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł.
I wołał jeden do drugiego: «Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały». Od głosu tego, który wołał, zadrgały futryny drzwi, a świątynia napełniła się dymem.
I powiedziałem: «Biada mi! Jestem zgubiony! Wszak jestem mężem o nieczystych wargach i mieszkam pośród ludu o nieczystych wargach, a oczy moje oglądały Króla, Pana Zastępów!»
Wówczas przyleciał do mnie jeden z serafinów, trzymając w ręce węgiel, który szczypcami wziął z ołtarza. Dotknął nim ust moich i rzekł: «Oto dotknęło to twoich warg, twoja wina jest zmazana, zgładzony twój grzech».
I usłyszałem głos Pana mówiącego: «Kogo mam posłać? Kto by Nam poszedł?» Odpowiedziałem: «Oto ja, poślij mnie!»

Reklama

Oto słowo Boże.

PIERWSZE CZYTANIE

Reklama

Powołanie IzajaszaIz 6, 1-2a. 3-8

Liturgia Słowa wciąż oprowadza nas po tajemnicy powołania. Tydzień temu słyszeliśmy o powołaniu Jeremiasza. Tym razem usłyszymy o powołaniu drugiego wielkiego proroka, Izajasza.

KSIĘGA: Izajasza • AUTOR: Proto-Izajasz • CZAS POWSTANIA: II poł. VIII w. przed Chr. • KATEGORIA: wydarzenie • BOHATEROWIE: Bóg, Izajasz

TRZY KSIĘGI • Przypomnijmy: najdłuższa spośród ksiąg Starego Testamentu Księga Izajasza to w istocie trzy księgi, którym przypisuje się wielu autorów i różny czas powstania. Adresatami każdej z części są Izraelici w zmieniających się okolicznościach historii zbawienia • Pierwsza część, najobszerniejsza, (👁 Iz 1–39) dotyczy Izraela przed wygnaniem, bliskiego upadku z powodu niewierności, druga (👁 Iz 40–55) skierowana jest do Izraelitów, którzy utracili swe państwo i są na wygnaniu. Trzecia (👁 Iz 56–66) powstała już po powrocie z wygnania.

KSIĘGA EMMANUELA • Tym razem czytanie pochodzi z pierwszej części księgi, tej skierowanej do ludu Izraela przed wygnaniem. Autorem jest sam Izajasz. Chronologicznie sytuuje się ona pomiędzy rokiem 740 (powołanie Izajasza) i 701 – oblężenie Jerozolimy przez Sennacheryba. Mowy prorockie w tej części, w przeciwieństwie do pozostałych, mają charakter surowych upomnień. Izajasz krytykuje niesprawiedliwości i wyzysk mnożące się w bogacącym się Królestwie Judy • W części pierwszej znajdujemy też wiele proroctw mesjańskich, zapowiadających przyjście idealnego króla. Składają się one na tzw. Księgę Emmanuela (👁 Iz 6,1–12,6). Obejmuje ona wyrocznie z pierwszych lat misji prorockiej Izajasza i zapowiada Mesjasza, Emmanuela, księcia pokoju, którego Bóg pośle swojemu ludowi w niespokojnych latach wojen z sąsiadami. Usłyszymy początek Księgi Emmanuela.

„OTO JA, POŚLIJ MNIE” • Poprzedniej niedzieli słyszeliśmy opis powołania Jeremiasza, Bóg tam nazywa proroka swoim synem, zapewnia o swojej miłości i przygotowuje na czekającą go walkę. Przed nami opis powołania Izajasza • Zwróćmy uwagę na obraz w wizji Izajasza: z jednej strony to Bóg surowy, pełen majestatu, zasiadający na swym tronie w Świątyni Jerozolimskiej, z drugiej – okazuje się Bogiem bliskim i miłosiernym.


Ps 138 (137), 1b-2a. 2b-3. 4-5. 7e-8
(R.: por. 1c)

Refren: Wobec aniołów psalm zaśpiewam Panu.

Będę Cię sławił, Panie, z całego serca,
bo usłyszałeś słowa ust moich.
Będę śpiewał Ci psalm wobec aniołów,
pokłon Ci oddam w Twoim świętym przybytku.

I będę sławił Twe imię za łaskę i wierność Twoją,
bo ponad wszystko wywyższyłeś Twe imię i obietnicę.
Wysłuchałeś mnie, kiedy Cię wzywałem,
pomnożyłeś moc mojej duszy.

Wszyscy królowie ziemi będą dziękować Tobie, Panie,
gdy usłyszą słowa ust Twoich.
I będą opiewać drogi Pana:
«Zaprawdę, chwała Pana jest wielka!»

Wybawia mnie Twoja prawica.
Pan za mnie wszystkiego dokona.
Panie, Twa łaska trwa na wieki,
nie porzucaj dzieła rąk swoich.

PSALM

Bóg wysłuchujePs 138 (137), 1b-2a. 2b-3. 4-5. 7e-8

Wytrwała prośba zawsze zostaje wysłuchana, ale dziękczynienie również. Proście, ale i dziękujcie.

PSALM 138 • AUTOR: lewita • CZAS POWSTANIA: VI–V w. przed Chr.

WYPEŁNIENIE ŚLUBU • Wierzący Izraelita recytował Psalm 138 w świątyni, dziękując Bogu za opiekę lub cudowne ocalenie. Prawdopodobnie stanowiło to wypełnienie ślubu, jaki składano, prosząc o Bożą pomoc: doświadczywszy jej, miał powrócić do świątyni z ofiarami dziękczynnymi, publicznie chwaląc Pana. To indywidualna modlitwa dziękczynienia (todah) • Niektórzy, ze względu na wzmiankę o królach i przypisanie jego autorstwa Dawidowi, interpretowali psalm jako królewską modlitwę dziękczynienia sięgającą czasu monarchii Izraela. Inni, co bardziej prawdopodobne, widzą w nim modlitwę całej wspólnoty dziękującej za powrót z niewoli babilońskiej i odzyskany dar wolności.

WOBEC ANIOŁÓW I KRÓLÓW • Nie bez przyczyny ten właśnie psalm został wybrany do liturgii. Usłyszymy słowa o oddaniu chwały Panu w Jego świętym przybytku – a przecież wizja Izajasza (👁 PIERWSZE CZYTANIE) dotyczyła właśnie przybytku Pana, gdzie Bóg objawił mu się otoczony dworem aniołów w Świątyni Jerozolimskiej.


Czytanie z I Listu św. Pawła do Koryntian

(1 Kor 12, 31 – 13, 13)

Przypominam, bracia, Ewangelię, którą wam głosiłem, którą przyjęliście i w której też trwacie. Przez nią również będziecie zbawieni, jeżeli ją zachowacie tak, jak wam głosiłem. Bo inaczej na próżno byście uwierzyli.
Przekazałem wam na początku to, co przejąłem: że Chrystus umarł – zgodnie z Pismem – za nasze grzechy, że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem; i że ukazał się Kefasowi, a potem Dwunastu, później zjawił się więcej niż pięciuset braciom równocześnie; większość z nich żyje dotąd, niektórzy zaś pomarli. Potem ukazał się Jakubowi, później wszystkim apostołom. W końcu, już po wszystkich, ukazał się także i mnie jako poronionemu płodowi.
Jestem bowiem najmniejszy ze wszystkich apostołów i niegodzien zwać się apostołem, bo prześladowałem Kościół Boży. Lecz za łaską Boga jestem tym, czym jestem, a dana mi łaska Jego nie okazała się daremna; przeciwnie, pracowałem więcej od nich wszystkich, nie ja, co prawda, lecz łaska Boża ze mną.
Tak więc czy to ja, czy inni, tak nauczamy i tak uwierzyliście.

Oto Słowo Boże.

DRUGIE CZYTANIE

Chrystus żyje • 1 Kor 15, 1-11

Nie wszyscy wierzyli w zmartwychwstanie, nie wszyscy też je rozumieli. Paweł dowodzi, że Chrystus zmartwychwstał. Nawet on, „poroniony płód”, jest tego świadkiem.

KSIĘGA: Pierwszy List do Koryntian • NADAWCA: św. Paweł i Sostenes • ADRESACI: wspólnota chrześcijańska w Koryncie • CZAS POWSTANIA: ok. 54 r. • MIEJSCE POWSTANIA: Efez

PROBLEMY KORYNTU • Podczas swojej drugiej podróży misyjnej Paweł przybył do Koryntu i założył tam wspólnotę chrześcijańską. Młoda wspólnota, funkcjonująca w dużym mieście pogańskim, entuzjastycznie przyjęła Ewangelię, miała jednak poważne problemy z wdrożeniem jej w życie. Wśród trapiących Koryntian kwestii – na które odpowiedź stanowi Pierwszy List do Koryntian – można wyliczyć: spory i podziały wynikające z różnic majątkowych i społecznych, konkurujących ze sobą liderów, rozwiązłość seksualną i libertynizm, wątpliwości związane z przeżywaniem małżeństwa i celibatu, udział w ucztach pogańskich i ofiarach składanych bożkom, zaniedbywanie miłości braterskiej i Eucharystii • W poprzednie niedziele roku C słuchaliśmy nauki św. Pawła o charyzmatach, która powstała w odpowiedzi na problem poszukiwania spektakularnych duchowych darów, a zaniedbywania miłości. Przed nami lektura ostatnich fragmentów listu.

PROBLEM ZMARTWYCHWSTANIA • Rozdział 15 stanowi odrębną, ostatnią już część Pierwszego Listu do Koryntian, w której Paweł porusza problematyczny w Koryncie temat zmartwychwstania. Apostoł przedstawia zmartwychwstanie Chrystusa jako zapowiedź losu wszystkich wierzących (👁 1 Kor 15,12–34), po czym opisuje nowe ciało zmartwychwstałe (👁 1 Kor 15,35–58) • Rozdział 15, mówiący o Zmartwychwstaniu, stanowi uzupełnienie nauki o Krzyżu, która otwiera list (👁 1 Kor 1–4). Krzyż u Pawła zyskuje swój sens tylko w świetle tajemnicy Zmartwychwstania.

PRZYPOMNIENIE EWANGELII • Usłyszymy fragment listu, w którym Paweł – jak sam napisze – przypomina Koryntianom Ewangelię. Zauważmy, że jej istotą jest wiara w śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa • Paweł pisze też o dowodach zmartwychwstania Jezusa – zwróćmy uwagę na nie, przede wszystkim bowiem pisze on o swoim świadectwie.


Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Łk 5, 1-11

Pewnego razu – gdy tłum cisnął się do Jezusa, aby słuchać słowa Bożego, a On stał nad jeziorem Genezaret – zobaczył dwie łodzie stojące przy brzegu; rybacy zaś wyszli z nich i płukali sieci. Wszedłszy do jednej łodzi, która należała do Szymona, poprosił go, żeby nieco odbił od brzegu. Potem usiadł i z łodzi nauczał tłumy.
Gdy przestał mówić, rzekł do Szymona: «Wypłyń na głębię i zarzućcie sieci na połów!» A Szymon odpowiedział: «Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i nic nie ułowiliśmy. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci». Skoro to uczynili, zagarnęli tak wielkie mnóstwo ryb, że sieci ich zaczynały się rwać. Skinęli więc na współtowarzyszy w drugiej łodzi, żeby im przyszli z pomocą. Ci podpłynęli; i napełnili obie łodzie, tak że się prawie zanurzały.
Widząc to, Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł: «Wyjdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiekiem grzesznym». I jego bowiem, i wszystkich jego towarzyszy w zdumienie wprawił połów ryb, jakiego dokonali; jak również Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli wspólnikami Szymona.
A Jezus rzekł do Szymona: «Nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił». I wciągnąwszy łodzie na ląd, zostawili wszystko i poszli za Nim.

Oto słowo Pańskie.

EWANGELIA

Powołanie apostołów • Łk 5, 1-11

To nie cudowny połów ryb sprawił, że apostołowie poszli za Jezusem. W ich sercach stało się coś o wiele ważniejszego.

EWANGELISTA: św. Łukasz • CZAS POWSTANIA: ok. 80 r. • KATEGORIA: wydarzenie • MIEJSCE: Jezioro Genezaret • CZAS: ok. 30 r. • BOHATEROWIE: Jezus, Piotr, Jan, Jakub • WERSJE: Mt 4,18–22 • Mk 1,16–20

EWANGELISTA ŁUKASZ • Święty Łukasz to wraz ze św. Markiem ten spośród Ewangelistów, który nie był Apostołem. Według tradycji pochodził z Antiochii Syryjskiej, a podczas apostolskich podróży św. Pawła stał się jego towarzyszem i w konsekwencji spisał głoszoną przez niego Dobrą Nowinę w dwóch księgach: w Ewangelii dotyczącej życia ziemskiego Jezusa oraz w Dziejach Apostolskich, opisujących rodzący się Kościół po Jego zmartwychwstaniu.

W GALILEI • Przypomnijmy, że w dalszym ciągu towarzyszymy Jezusowi w Galilei, u początku Jego publicznej działalności. Po swoim wystąpieniu w Nazarecie (👁 III i IV NIEDZIELA ZWYKŁA) Jezus przeniósł się do Kafarnaum – tu nauczał i uzdrawiał. Uzdrowił również teściową Piotra. To pominięte fragmenty w lekturze Ewangelii św. Łukasza.

NAD JEZIOREM GENEZARET • Usłyszymy historię powołania trzech pierwszych apostołów: rybaka Piotra oraz jego wspólników: Jakuba i Jana. Zwróćmy uwagę na cudowny połów ryb. Nie będzie to mimo wszystko kluczowy argument, który sprawi, że rybacy uwierzą Jezusowi i pójdą za Nim • Najistotniejszy jest dialog między Piotrem i Jezusem, który odkrywa prawdziwą istotę powołania: bliskość Boga, która gładzi grzechy.


Szersza analiza czytań, psalmu oraz Ewangelii dostępna jest w książkowej wersji cyklu “Jutro Niedziela” na rok C dostępna TUTAJ oraz w wersji EBOOK.


  • "Cudowny połów", Rafael Santi, 1515 r.
  • "Cudowny połów", Jean-Baptiste Jouvenet, przed 1706 r., Luwr, Paryż
  • "Rybacy na Jeziorze Genezaret", obraz z przełomu XVIII i XIX w.
  • "Sześcioskrzydły serfin", Mikhail Vrubel, 1905 r., Muzeum Aleksandra Puszkina, Sankt-Petersburg, Rosja
  • "Cudowny połów", ok. 1519 r., Muzea Watykańskie

Reklama

Dołącz do naszych darczyńców. Wesprzyj nas!

Najciekawsze artykuły

co tydzień w Twojej skrzynce mailowej

Raz w tygodniu otrzymasz przegląd najważniejszych artykułów ze Stacji7

SKLEP DOBROCI

Reklama

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
WIARA I MODLITWA
Wspieraj nas - złóż darowiznę